‘Wat echt bijzonder is, is dat we heel veel bewoners en gebruikers vanaf de eerste steen kennen: de familie Hartree, vrouwen uit het Vrouwenhuis, studenten van het studentenvereniging Van Tromp’, vertelt Mirjam verder. Die eerste steen werd gelegd in 1923 in opdracht van de in 1912 opgerichte General Steam Transport Co. Datzelfde jaar is het in gebruik genomen door de familie Hartree. Vader was in dienst van het Britse transportbedrijf en verhuisde met zijn vrouw en vier dochters naar de Van Vollenhovenstraat 62, waar ook kantoor gehouden werd.

Honderd jaar na de komst van de familie Hartree besteedt Hostel ROOM uitgebreid aandacht aan alle vroegere gebruikers van het pand en maakte hierover dit jaar onder andere een tijdlijn. Die ze de toeristen van het hostel ook graag meegeven in een door hen uitgegeven folder. Monique: ‘We hebben het eeuwfeest ook echt gevierd! In juni vieren we eigenlijk altijd onze verjaardag, de 17e dit jaar. We zijn dit keer even teruggegaan in de tijd. Alles in Roaring Twenties stijl en één van onze stagiaires had een kleine performance gemaakt over die 100 jaar. Van mister Hartree tot vandaag.’

In 1940 viel een groot deel van het Scheepvaartkwartier in Duitse handen en moest de familie Hartree plaatsmaken voor H.J. Wölk, hoofd van de Sicherheitsdienst. Monique: ‘Onze bovenste kamers noemen wij de Clock Tower. Op oude foto’s zie je ook nog klokken in de gevel. Deze zijn door de Duitsers weggehaald om hier munitie op te kunnen slaan. Dat zijn we te weten gekomen, omdat één van de Hartree dochters ons dat verteld heeft!’ Mirjam vult aan: ’Toen we hier aan het verbouwen waren, in 2006, vond één van de loodgieters op zolder allemaal brieven van de familie Hartree. Wij hadden toen nog geen idee van de geschiedenis van het gebouw, maar hebben één van de dochters van de familie Hartree opgespoord. Zij heeft ons veel verhalen verteld en op 26 juni 2006 persoonlijk ons hostel geopend!’

Niet alleen mevrouw Hartree maar ook andere oud-gebruikers weten de weg naar de Van Vollenhovenstraat te vinden sinds Mirjam en Monique er hun hostel zijn gestart. Na de Tweede Wereldoorlog had het pand verschillende kantoorfuncties, onder andere voor de Rotterdamse Raad voor Jeugd en Jongeren en Pameijer. Tot het halverwege jaren ’70 door de gemeente ter beschikking werd gesteld aan groepen uit de lokale vrouwenbeweging. Zo ontstond er het Rotterdamse Vrouwenhuis, waar vanuit onder andere de grote Abortusdemonstratie in 1981 vertrok. ‘Een tijdje geleden hadden we een club vrouwen over de vloer, die vertelden dat ze hier beneden geweldige vrouwenfeesten hebben gehad!’ Het waren niet de enige feestjes die er in het pand zijn gevierd, want ook de studenten van D.M.S. van Tromp hebben levendige en feestelijke herinneringen aan de ruim 21 jaar dat zij het pand in gebruik hebben gehad.

• tekst gaat verder onder de foto

Mirjam: ’Zoals zij het achterlieten is eigenlijk hoe wij het pand aantroffen, toen wij begin 2005 een locatie zochten om in Rotterdam een backpackers-hostel te starten. Dat had je in Rotterdam eigenlijk nog niet echt. De gemeente vond het een interessant plan en stelde ons dit gebouw voor. Het was al een paar jaar antikraak en daarvoor was het dus een studentenhuis geweest.’ Monique: ‘Alles was dicht getimmerd, beneden kwam nauwelijks daglicht binnen. De staat van het gebouw was echt heel slecht. Onze ouders dachten we gek waren geworden! Maar we hebben toch onze banen opgezegd en zijn gewoon begonnen. Met heel veel klushulp van familie, vrienden en studenten interieurstyling van Artemis. Eigenlijk hing er gelijk een goede sfeer en er kwamen er vanaf het begin veel mensen binnenvallen met verhalen over de plek.’

Mirjam en Monique delen de verhalen van het gebouw en haar bewoners actief met de gasten. ‘Het pand heeft onwijs veel charme, maar het heeft ook beperkingen. En toch, als je de verhalen kent, dan wordt het een meerwaarde om hier te kunnen logeren. Want nee, we hebben geen lift. Alles is enkelglas, dus het kan wel eens fris zijn. Of gehorig. Maar het is een pand met Rotterdamse historie, een rijksmonument’, vertelt Mirjam. In het Scheepvaartkwartier staan circa honderd Rijksmonumenten. De meeste van alle wijken in Rotterdam. Je vindt er voormalige kantoorpanden, pakhuizen en herenhuizen. De Euromast, de voormalige Yachtclub -waar nu het Wereldmuseum is gevestigd- en centraal aan de Veerhaven het clubgebouw van de Koninklijke Roei- en Zeilvereniging De Maas. De wijk ademt de historie van de stad, maar ook nieuwe geschiedenis zien Mirjam en Monique er ontstaan: ’Zeker nu er ook weer nieuwe woongebouwen bij zijn gekomen, zoals de Zalmtoren, merk je dat het ook voor nieuwe bewoners in de wijk interessant is om meer te weten over de geschiedenis.’ Monique: ‘We wilden vanaf het begin heel graag dat Rotterdammers zich hier ook welkom zouden voelen en dat toeristen en bewoners elkaar konden ontmoeten. Met de nieuwe woontorens zien we dat er weer nieuw leven in de wijk is gekomen. Dat, samen met de belevenissen van onze gasten, brengt ongetwijfeld weer nieuwe verhalen.’